ساختمان ها از اجزای مختلفی تشکیل شده اند، سقف های کاذب و کناف کاری که در سقف ها اجرا می شود یکی از این اجزاست. رابیتس نیز یکی از اجزای اصلی سقف کاذب است. این شبکه های فلزی با توجه به ساختاری که دارند اجرای سقف های کاذب را بسیار تسهیل می کنند. با توجه به استفاده گسترده از این شبکه های فلزی، در این مقاله به معرفی کامل رابیتس و کاربردهای آن در صنعت ساختمان می پردازیم.
رابیتس (Rabi Lath) نوعی ورق فولادی توری است که در سقف استفاده می شود. در حین ساخت و ساز یا بازسازی خانه ها، معمولاً بنا به سلیقه و درخواست مشتری، ممکن است از سقف کاذب استفاده شود. استفاده از سقف کاذب به دلیل زیبایی و همچنین پوشش بتن سیمانی، تیرآهن، آرماتور، لوله کشی و سیم کشی داخلی و در نهایت کاهش هزینه ها مورد توجه افراد مختلف قرار گرفته است. به طور کلی سقف کاذب ممکن است از کناف یا رابیتس ساخته شود. در مورد رابیتس باید بدانید که این مواد پرکاربرد انواع مختلفی دارند و جنس آن محدود به فولاد نیست و می توان از یک ماده پلیمری نیز برای ساخت این مواد استفاده کرد. رابیتس یکی از محصولات به دست آمده از ورق گالوانیزه گرم است که به صورت ورق فولادی شبکه ای تولید می شود. ورق گالوانیزه گرم یکی از پرمصرف ترین محصولات فولادی است که امروزه در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد. دلایل مختلفی برای استفاده از ورق گالوانیزه گرم وجود دارد. رابیتس ها با توجه به مکان و کاربرد مورد استفاده طرح و جنس مخصوص به خود را دارند و نمی توان از آن ها برای مصارف دیگر در ساخت و ساز استفاده کرد، به عنوان مثال رابیتس اسپری بسیار نازک و مقاوم در برابر آب و زنگ زدگی است. از طرفی رابیتس آجرهای تقویت کننده، وزن و استحکام زیادی دارند و برای ساخت راه ها و اسلب های بتنی استفاده می شوند، بنابراین برای استفاده از رابیتس باید محصولات و تفاوت آن ها را بشناسید.
در ساخت و ساز ساختمان ها، ملات نصب همواره یکی از مهم ترین موارد برای سازندگان بوده است. در گذشته از ابتدایی ترین امکانات برای این کار استفاده می کردند. مثلاً در مناطق جنوبی دیوار بین دو ستون را با نی های نازک پر می کردند و سپس گچ کاری می کردند. به گونه ای که در ابتدا با استفاده از نی ها و طناب های بافته شده طبیعی شبکه ای تور مانند را تشکیل دادند. در برخی مناطق دیگر از شبکه های موجود برای بارگیری ملات استفاده می شد. از آنجایی که توری فلزی تولید شد، از این محصول در برخی مناطق به عنوان نگهدارنده گچ نیز استفاده می شود، اما با پیشرفت تکنولوژی به خصوص در زمینه محصولات فولادی، تولید ورق های گالوانیزه و همچنین پیشرفت دستگاه های برش و کشش دقیق، استفاده از ربات های گالوانیزه رواج زیادی پیدا کرد.
تولید رابیتس از طریق کشش، فشار دادن و برش ورق های فولادی توسط مجموعه ای از قالب ها با تیغه ها انجام می شود که از بالا و پایین چشمه ها را بر روی ورق فنر ایجاد می کند. ورق فولادی با قرار گرفتن در فرآیند نورد به ورق های مسطح تبدیل می شود. سپس این ورق ها در دستگاه کشش قرار می گیرند و یک قالب دقیق عمل کشش را روی آن ها انجام می دهد. در مرحله بعد ورق صاف، کشیده و بریده شده و الگوی خاصی با ابعاد فنر یکنواخت ایجاد می کند. سپس در محصول نهایی شکاف هایی ایجاد می کنند که هوا، صدا، مایع و گرما آزادانه از آن عبور می کنند، در حالی که این فضای آزاد اجازه عبور اجسام جامد بزرگ را نمی دهد. ورق های فولادی را می توان تا ده برابر عرض اصلی خود کشید و محصول به دست آمده سبک تر و محکم تر از ورق اصلی خواهد بود. در این فرآیند تولید هیچ یک از اجزای مواد اولیه از بین نمی رود. توری فولادی کشیده به دلیل استحکام بالایی که دارد شکافته و جدا نمی شود. حتی اگر یک یا چند قسمت از ورق فلزی بریده شود، نخ های باقی مانده توری که به هم وصل شده اند می توانند قطعه را در کنار هم نگه دارند.
همانطور که ذکر شد رابیتس عمدتا در زیر سطح قرار می گیرند و به دلیل پوشش هایی که روی آن ها قرار می گیرد با رطوبت در تماس هستند و بنابراین باید از مواد مقاوم در برابر رطوبت ساخته شوند. از طرفی از آنجایی که رابیتس در داخل کار قرار می گیرد، دسترسی به آن بعداً بسیار دشوار است که در واقع مساوی با خراب شدن کار خواهد بود; بنابراین عاقلانه است که این شبکه های فلزی از مواد مقاومی مانند ورق گالوانیزه ساخته شوند.
اشتباه برخی افراد این است که فکر می کنند رابیتس و راویز شکل های مختلفی دارند و هر کدام عملکرد متفاوتی دارند. اما باید گفت که کلمه «رابیتس » یا «راویز» هر دو به یک محصول اشاره دارند که شکل صحیح آن «رابیتس» است. گاهی برای تلفظ راحت تر به این وسیله رابیس نیز می گویند که آن هم نادرست است. در واقع این دو هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.
اگر می خواهید بدانید رابیتس چه کاربردی دارد باید بگوییم که کاربردهای این توری استیل بسیار گسترده است. می توانید برخی از کاربردهای رابیتس را مشاهده کنید:
قبل از پرداختن به کاربرد رابیتس در ساختمان و ابعاد توری رابیتس، باید مشخصات فنی و ظاهری این محصول را بررسی کنیم. هنگام رابیتس کاری با نمونه های مختلفی روبرو خواهید شد. بنابراین برای انتخاب درست، باید اطلاعات کافی در مورد ویژگی های رابیتس بدانید. در واقع این مشخصات و ویژگی های یک محصول است که به افراد در انتخاب درست کمک می کند. از مشخصات رابیتس گالوانیزه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در ساختار رابیتس قسمتی به نام ستون وجود دارد که ممکن است آن را به عنوان پل یا پایه رابیتس نیز بشناسید. ستون یکی از مهم ترین ویژگی های رابیتس سقفی است که تعداد آن ها تاثیر مستقیمی در استفاده از این محصول دارد. ستون ها از ناودانی های پرس که به صورت طولی قرار دارند تشکیل می شوند. انواع رابیتس دارای ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۵ یا ۱۷ ستون است. در کشور ما استفاده از رابیتس با ستون های ۹، ۱۱ و ۱۳ رایج است. دلیل این موضوع کیفیت بالای این نوع رابیتس هاست. برخی برای افزایش سرعت رابیتس کاری به جای ۱۳ ستون از انواع ۹ ستونی استفاده می کنند که اصلا توصیه نمی شود. ۱۷ نوع ستون از این محصول در کشورهای مختلف دنیا استفاده می شود; اما به اندازه رابیتس ۱۳ ستون در ایران محبوبیت ندارد.
ابعاد ورق استاندارد ۶۰ × ۲۴۰ سانتی متر می باشد. با در نظر گرفتن ابعاد توری رابیتس می توانید تعداد ورق مناسب را برای سایز دلخواه رابیتس سفارش دهید.
با توجه به ضخامت ورق گالوانیزه یا آهنی که برای ساخت رابیتس استفاده شده، ضخامت این توری متفاوت خواهد بود. هر چه ضخامت رابیتس بیشتر باشد مقاومت آن نیز بیشتر می شود. البته این افزایش ضخامت به معنای افزایش وزن و قیمت هر متر سقف است.
تعداد فنرهای هر ستون رابیتیس گالوانیزه در ایران بین ۲ تا ۳ فنر متغیر است و بر این اساس به آن رابیتس دو فنر یا سه فنر می گویند. اندازه فنرها و زاویه آن ها با مقاومت رابیتس رابطه معکوس دارد. در نتیجه، هر چه اندازه فنر و زاویه آن بزرگتر باشد، مقاومت رابیتس کمتر است. علاوه بر این، گچ بیشتری برای پر کردن چشمه ها مورد نیاز است.
در طول تولید انواع رابیتس از ورق های مختلفی استفاده می شود که هر کدام با توجه به ضخامت خود بر وزن نهایی محصول تاثیر می گذارند. به طور کلی وزن هر ورق رابیتس بین ۳۰۰ تا ۱۴۰۰ گرم متغیر است و بر این اساس می توان آن ها را به انواع سبک، نیمه سنگین، سنگین و فوق سنگین تقسیم کرد. اگر وزن رابیتس نمای ساختمان کمتر از ۹۰۰ گرم باشد در دسته سبک و اگر بیشتر از ۹۰۰ گرم باشد در دسته رابیتس سنگین قرار می گیرد.
رابیتس کاری چندین مرحله مختلف دارد. برای اجرای رابیتس ابتدا باید بر روی دیوار مربوطه کلاف مخصوصی را طبق اصول ساخت ایجاد کنید و پس از آماده سازی زیرساخت های لازم، توری رابیتس را روی کلاف میلگرد قرار دهید. در نهایت گچ کاری سطحی و عمیق را انجام داده و سطحی صاف ایجاد کنید.
استفاده از رابیتس مزایای زیادی دارد:
معایب رابیتس عبارتند از:
با توجه به تولید رابیتس با استفاده از ورق فولادی، قیمت این محصول بستگی مستقیم به قیمت ورق دارد. قیمت ورق های فولادی نیز بر اساس عوامل مختلف به صورت روزانه تغییر می کند و این عوامل بر نرخ نهایی رابیتس نیز تاثیر می گذارد. قیمت رابیتس بر اساس وزن های مختلف این محصول متفاوت است. لازم به ذکر است که تعداد ستون های اعمال شده تعیین کننده قیمت این محصول نیست زیرا به عنوان مثال ممکن است وزن ۹ ستون فوق سنگین بیشتر از ۱۱ ورق سبک باشد. بنابراین ضخامت ورق ها در نهایت قیمت رابیتس را تعیین می کند.
رابیتس نوعی توری ورق فلزی است که در گچ کاری و سقف کاذب در صنعت ساختمان استفاده می شود. از انواع رابیتس می توان به رابیتس ۹ ستونی و ۱۳ ستونی اشاره کرد که بیشتر از انواع دیگر در ایران استفاده می شود. این محصولات به صورت وزنی نیز به فروش می رسند و چون مشخصات محصول در کارخانه ها مشخص نمی شود باید روی ترازو گذاشته شوند. قیمت این محصولات نیز به عواملی مانند نرخ ارز و دلار و میزان عرضه و تقاضا بستگی دارد و مستعد نوسان است.
انتقال جامدات و سیالاتی مانند نفت، آب و گاز از مکانی به مکان دیگر همواره یکی از چالش های بشریت بوده است، برای این منظور از لوله های فولادی استفاده می شود. لوله های فولادی از جمله قطعات مهم و کاربردی در صنایعی مانند نفت، گاز و پتروشیمی هستند. به طور کلی برای تولید لوله فولادی دو روش درزدار و بدون درز (لوله مانیسمان) وجود دارد. روش تولید اسپیرال جزء گروه درزدارها می باشد. لوله اسپیرال نوعی لوله فولادی نورد گرم است که به صورت مارپیچی در ضخامت های مختلف با ورق فولادی تولید می شود و به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود در صنایع نفت و گاز کاربرد فراوانی دارد. فضای داخلی لوله اسپیرال دارای سطحی صاف و یکنواخت است تا تلفات اصطکاکی را کاهش داده و آن را برای انتقال سیال آماده کند، اما سطح بیرونی لوله دارای یک درز جوش است که مقاومت آن را چندین برابر نسبت به لوله درز مستقیم افزایش می دهد. در ادامه این مقاله به فرآیند تولید لوله اسپیرال و انواع آن، اتصال لوله و … پرداخته ایم، بنابراین برای اینکه بدانید لوله اسپیرال چیست و با روش تولید آن، مزایا و معایب آن آشنا شوید، پیشنهاد می کنیم با ما همراه باشید.
لوله اسپیرال در سال ۱۹۶۰ با کیفیت قابل قبولی در دنیا تولید شد و در صنایع وابسته مورد استفاده قرار گرفت. در دوره قبل از سال ۱۹۶۰ اگر چه لوله اسپیرال در بازار موجود بود اما به دلیل کیفیت پایین تر از لوله درزدار چندان مورد تایید عموم قرار نگرفت و در صنایع بیشتری به جای لوله های اسپیرال از لوله های درزدار استفاده می شد. لوله اسپیرال یکی از انواع لوله های صنعتی است که از پلی اتیلن، فولاد، الیاف کربن مقاوم و مستربچ های مناسب ساخته شده است. این نوع لوله ها بسیار ضخیم هستند و معمولاً در کارخانه در ابعاد حدود ۸۰۰ تا ۲۵۰۰ میلی متر تولید می شوند. مواد اولیه پلی اتیلن که در ساخت انواع لوله های اسپیرال استفاده می شود دقیقاً همان موادی است که در ساخت انواع لوله های پلی اتیلن تک جداره استفاده می شود که دارای خواص بسیار منحصر به فردی است و آن ها را برای نصب در شرایط سخت کاری مناسب می کند. لوله های اسپیرال رول شده و در سایزهای ۲۰ الی ۳۰۰ سانتی متر تولید می شوند. این لوله ها عموماً برای تامین آب و گازرسانی با استانداردهای مشخص برای همان سیال تولید می شوند. لوله های اسپیرال در شاخه های ۶ تا ۱۲ متری و در ضخامت های تعریف شده برای هر سایز برای مصارف ذکر شده استفاده می شود. این لوله ها در طول فرآیند تولید در مواردی دچار نشتی یا خرابی می شوند که به آن لوله های غیر آزمایشی می گویند که به عنوان تکیه گاه یا فونداسیون سازه های مختلف کاربرد دارند. در این نوع لوله ها جوشکاری مهمترین گزینه تولید است. نحوه جوشکاری لوله ها مهم است، زیرا استحکام لوله در برابر سیال ورودی و فشاری که به دیوار وارد می شود مهم و اساسی است. بنابراین در انواع لوله های اسپیرال، جوش دیواره لوله مهمترین قسمت تولید لوله های اسپیرال می باشد.
در ساخت لوله اسپیرال پس از صاف شدن ورق فولادی به کمک غلتک لبه های آن از هرگونه ضایعات پاک می شود. پس از آن این لوله مارپیچ به دو روش مختلف یک و دو مرحله ای ایجاد می شود. روشی که از آن به صورت تک مرحله ای یاد می شود، دارای سه بخش اصلی است. در قسمت اول ورق های فولادی به هم جوش داده شده و اطراف لبه های خود صاف می شوند. پس از آن، لبه های ورق ها خم می شوند تا از ایجاد برجستگی هایی که نمی توان آن ها را فشار داد، جلوگیری کرد. در قسمت دوم نوبت به جوشکاری زیر پودری می رسد که لبه های داخلی ورق و سپس لبه های بیرونی جوش داده می شود. در قسمت سوم این نوع روش، لوله برش داده می شود. روش دیگری که برای ساخت لوله اسپیرال استفاده می شود روش دو مرحله ای است. در این روش تمامی مراحل به جز قسمت دوم مشابه روش تک مرحله ای می باشد. در روش ساخت یک مرحله ای به دلیل جوشکاری موجود سرعت ساخت پایین است. اما در روش دو مرحله ای به دلیل جوشکاری همزمان از داخل و خارج، راندمان و سرعت این روش افزایش یافته و لوله مارپیچ چهار برابر بیشتر از روش تک مرحله ای تولید می شود.
اسپیرال تک مرحله ای
روش تک مرحله ای خود به سه قسمت تقسیم می شود که شامل مراحل زیر می باشد:
در این روش در هر دقیقه حدود ۱ تا ۳ متر لوله اسپیرال تولید می شود. یکی از معایب این روش کندی فرآیند ساخت لوله اسپیرال است.
اسپیرال دو مرحله ای
روش ساخت لوله اسپیرال دو مرحله ای شامل مراحل زیر است:
همانطور که مشاهده می کنید این روش یک مرحله بیشتر از روش قبلی دارد. اما نکته قابل توجه اینجاست که در این روش در هر دقیقه حدود ۱۲ متر لوله اسپیرال تولید می شود. به همین دلیل سرعت تولید بالا یکی از مزیت های روش تولید دو مرحله ای است.
در روش تولید لوله با استفاده از روش شکل دهی مارپیچی، ابتدا ورق فولادی از بین غلتک هایی که دارای درز مارپیچی هستند عبور کرده و به صورت لوله در می آید. اگرچه در لوله درز مستقیماً قطر لوله بستگی به عرض ورق دارد اما در روش مارپیچی با تغییر زاویه اولیه ورق، قطر لوله تغییر می کند. در واقع به جای تغییر کل قالب های خط تولید، با تغییر زاویه تغذیه ورق، قطرهای مختلفی ساخته می شود. علاوه بر این روش مارپیچی نسبت به روش درز مستقیم هزینه کمتری برای شما دارد.
به طور کلی پنج روش اصلی در ساخت لوله اسپیرال با قطر بالا رایج است:
الف) روش O & U: که در آن صفحه ابتدا U شکل و سپس O شکل می شود.
ب) خم شدن غلتک یا نورد هرمی: در این روش محصول از چند مرحله عبور کرده و سپس درز نهایی جوش داده می شود.
ج) روش 2C: در این روش دو نیمه از لوله را به شکل حرف C می سازند و سپس به هم جوش می دهند.
د) روش C & O: مشابه روش U & O است با این تفاوت که در مرحله اول خمش بیشتری روی صفحه اعمال می شود.
ه) شکل دهی مارپیچی: که در آن ورق به شکل لوله ای مانند نخی که پیچ را احاطه کرده است، درز بین لبه های ورق را با جوش پر می کند.
استحکام و مقاومت این لوله در شرایطی با فشارهای مثبت و منفی بالا، کاربردهای صنعتی متعدد و گسترده ای را به همراه داشته است که از جمله آن ها می توان به:
اولین استفاده از این نوع لوله ها در کاربردهای تجاری برای سیستم های گرمایش و تهویه مطبوع یا سیستم های HVAC می باشد. کاربرد اصلی لوله اسپیرال در لوله کشی مهندسی آب، صنایع پتروشیمی، صنایع شیمیایی، صنایع برق، آبیاری کشاورزی و ساخت و ساز شهری می باشد. این یکی از بیست محصول اصلی توسعه یافته توسط چین است. این لوله برای حمل و نقل مایعات مانند تامین آب، زهکشی، عملیات تصفیه فاضلاب و حمل و نقل آب دریا استفاده می شود. از این لوله برای انتقال گاز و مایع نیز استفاده می شود. این لوله همچنین برای استفاده سازه ای برای پل ها، اسکله ها، جاده ها، سازه های ساختمانی و … استفاده می شود. همچنین کاربرد های تجاری این لوله از جمله موارد زیر است:
لوله اسپیرال، مانند تمام محصولات ساخته شده توسط انسان، ممکن است دارای معایب و همچنین مزایایی باشد. سطح مقطع بیضی شکل این لوله و داشتن شیارها و چین و چروک روی سطح آن از معایب لوله مارپیچ است.
مزایای لوله اسپیرال عبارتند از:
لوله های اسپیرال با توجه به ضخامتشان تقسیم می شوند اما لوله های فولادی اسپیرال با توجه به کیفیت لوله اسپیرال به سه دسته واجد شرایط، بازسازی شده و غیرقابل استفاده تقسیم می شوند.
ترمیم شده: لوله هایی که کیفیت آن ها مطابق با شرایط استاندارد و فنی پذیرش نبوده، اما قابل تعمیر هستند.
واجد شرایط: لوله هایی که کیفیت آن ها مطابق با استانداردها و شرایط فنی باشد.
غیر قابل استفاده: لوله هایی که از نظر ظاهر و کیفیت جالب نیستند و حتی پس از تعمیرات، استاندارد و شرایط فنی لازم را ندارند.
لوله های صنعتی اسپیرال روش های اتصال مختلفی دارند که رایج ترین آن ها روش جوشکاری است. اما در برخی موارد خاص می توان این لوله ها را با روش هایی مانند اتصال پیچی، فلنجی، سوکتی و شیار به یکدیگر متصل کرد. اتصالات جوشی و فلنجی بیشتر در لوله های مارپیچ و سایر لوله های درزدار دیده می شود. این روش های اتصال تاثیر زیادی بر عملکرد، آب بندی و سایر جنبه های فنی لوله های اسپیرال دارند. بیشتر اوقات برای جوشکاری لوله های اسپیرال از روش جوشکاری زیر پودری استفاده می شود. این روش جوشکاری اصول و قوانین خاصی دارد و با استفاده از قوس الکتریکی و ذوب دانه ای انجام می شود. همچنین جوشکاری زیر پودری به پوشاندن نواحی جوش با استفاده از پودر یا فلکس مخصوص کمک می کند. این کار از ورود اکسیژن به درزها و قوس ها جلوگیری می کند و از اکسید شدن یا زنگ زدگی آن ها جلوگیری می کند. بقایای جوشکاری که گاهی در سطح لوله های مارپیچی دیده می شود، جوش های زیرپودری هستند که شکاف ۱۸۰ درجه ای درز لوله اسپیرال را می پوشانند.
اگر می خواهید بدانید چه عواملی بر قیمت لوله های اسپیرال تاثیر می گذارد باید به شما بگوییم که کیفیت ورق های فولادی مورد استفاده برای تولید لوله های اسپیرال و نوع جوش لوله در این امر تاثیر بسزایی دارد. همانطور که می دانید کیفیت جوشکاری در لوله های اسپیرال بسیار مهم است. به همین دلیل است که لوله های با کیفیت از جوش قوی تری بهره می برند و طبیعتا قیمت بالاتری نیز دارند. نکته دومی که باید به آن توجه کنید نوع ورق فولادی مورد استفاده در فرآیند ساخت لوله های اسپیرال است. اگر برای ساخت این نوع لوله ها از ورق های فولادی خارجی و وارداتی استفاده شود، قیمت محصول نهایی افزایش می یابد. بهتر است به این نکته توجه شود که ورق های فولادی ساخت داخل نیز دارای کیفیت بالایی هستند و از استانداردهای لازم برخوردار می باشند. شما می توانید با توجه به نیاز و بودجه مالی خود از بین لوله های اسپیرال ایرانی و خارجی یکی را انتخاب کرده و محصول مورد نظر خود را تهیه نمایید.
همانطور که گفته شد لوله اسپیرال یک لوله فولادی نورد گرم و مارپیچی است که در سایزهای ۲۰ الی ۳۰۰ سانتیمر تولید می شود. در فرآیند تولید لوله اسپیرال، نوار فولادی به گونه ای نورد می شود که ضلع آن با ضلع مرکز لوله زاویه داشته باشد. برای استحکام بیشتر در برابر فشار وارد شده به دیواره لوله، نوع جوشکاری آن از اهمیت بالایی برخوردار است. این لوله ها به دو روش تک مرحله ای و دو مرحله ای تولید می شوند و تفاوت این دو روش در انجام جوشکاری زیرپودری همزمان در دو طرف لوله است. لوله های اسپیرال به دلیل مزایای مهمی که دارند از جمله طول زیاد، قطر زیاد، دقت ابعادی مناسب، نشت هوای کمتر نسبت به لوله های درزدار و همچنین بهبود خواص مکانیکی در آن ها، کاربردهایی در صنایع نفت و گاز، آب و فاضلاب و … دارند.
ورق رنگی یکی از انواع ورق های گالوانیزه محسوب می شود. ورق رنگی یکی از محصولاتی است که نمونه هایی از کاربرد این محصول در صنایع مختلف از جمله حمل و نقل، ساخت و ساز، تولید لوازم خانگی و … دیده می شود، که البته مهمترین کاربرد این محصول در ساخت سقف با ورق های رنگی شیروانی است. اصولا ورق های رنگی در ادامه تولید ورق های گالوانیزه تولید می شوند اما به صورت محصول جداگانه به فروش می رسند. امروزه کارخانه های تولیدی، انواع ورق های رنگی را در ابعاد مختلف بنابر تقاضا به مشتریان ارائه می دهند. ورق رنگی خارجی از ضخامت ۰.۱۶ تا ۰.۴۸ و ورق رنگی داخلی از ضخامت ۰.۴ تا ۰.۷ موجود است.
ورق رنگی در واقع یک ورق گالوانیزه است که مجددا با یک لایه رنگ پوشانده شده است. ورق گالوانیزه نیز از پوششی با ورق سرد و لایه ای از فلز روی به دست می آید. دلیل گالوانیزه کردن ورق روغن افزایش مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون در محیط است. با اعمال یک پوشش پلیمری رنگی بر روی ورق فولادی، مقاومت به خوردگی این ورق ها افزایش می یابد. بنابراین این فرآیند ورق ها را به بهترین گزینه برای استفاده در مناطق مرطوب تبدیل می کند. ورق های رنگی در انواع رنگ های الکترواستاتیک (بیش از ده رنگ مختلف) به فروش می رسد. استفاده از ورق های رنگی علاوه بر افزایش طول عمر سازه جلوه زیبایی به محیط می بخشد. از طرفی دیگر لازم نیست نگران اکسید شدن ورق در اثر خراشیدگی یا بریدگی باشید. در نهایت می توان گفت خواص شیمیایی و مکانیکی و پوشش رنگی ورق های رنگی دلیل اصلی محبوبیت آنهاست.
ورق رنگی به دلیل کاربرد گسترده آن در عرصه ساختمانی کاملا ملموس است. در پشت بام خانه ها، سوله ها، سالن های ورزشی، دیوارهای کانکس ها، بدنه یخچال ها، کابینت ها و بسیاری از لوازم خانگی زیبایی ورق های رنگی بسیار چشم نواز است. پوشش رنگی تنها دلیل استفاده از ورق رنگ نیست، بلکه خواص شیمیایی و مکانیکی ورق های رنگی مزیت اصلی آن نسبت به انواع ورق ها می باشد. همان طور که گفته شد ورق رنگی بر پایه ورق گالوانیزه تولید می شود. بنابراین مقاومت آن در برابر خوردگی بسیار بالاتر از سایر محصولات مشابه است. این ویژگی متمایز باعث می شود ورق های رنگی دارای اهمیت و کاربرد بیشتری باشد. به طور کلی وجود پوشش پلیمری رنگی در سطح ورق باعث بهبود مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون و استحکام ضربه در این ورق می شود. البته در سازه های تحت بار از ورق های رنگی استفاده نمی شود. بنابراین در مواردی که مقاومت در برابر خوردگی در کنار زیبایی اهمیت دارد، شاهد استفاده از ورق های رنگی هستید.
این محصولات در ابتدا به صورت ورق های گالوانیزه تولید می شوند و پس از آماده سازی سطح آن ها برای افزایش کیفیت، حذف چربی و ناخالصی ها صیقل داده می شود. پس از این مرحله سطح ورق توسط غلتک های مخصوص برس کشیده می شود تا صافی سطح بیشتر شود و رنگ آمیزی روی آن ها انجام می شود. برای توضیح نحوه تولید ورق رنگی باید با مراحل تولید ورق آشنا شوید:
از ورق گالوانیزه به عنوان ورق آهن پایه برای تولید ورق رنگی استفاده می شود.
برای تولید ورق رنگی باید سطح ورق گالوانیزه را چربی زدایی و ناخالصی های سطح مربوطه را زدوده و سطح کار را برس کشید. دو روش مرسوم برای چربی زدایی ورق آهن وجود دارد:
الف) روش شیمیایی با استفاده از محلول های قلیایی
ب) روش الکتریکی
روش اول به دلیل تجهیزات ساده تر، مرسوم تر و مقرون به صرفه تر است. در این فرآیند ورق فلزی در یک حوضچه قلیایی غوطه ور شده و پس از شستشو با آب داغ با قرار گرفتن در معرض هوای گرم خشک می شود.
این مرحله شامل سه بخش است:
الف) زیرسازی
در این مرحله یک استر بر روی سطح ورق کروم شده به ضخامت 7 تا 15 میکرون ایجاد می شود. معمولاً استر رنگ از PVC یا اپوکسی یا پلی استر (PET) ساخته می شود. در این مرحله سطح ورق را با استر مربوطه می پوشانند و پس از عبور از فر حرارتی می پزند.
ب) رنگ آمیزی
برای رنگ آمیزی سطح ورق ها، رنگ های ساخته شده از اکریلیک، پلی آمید، اپوکسی، پلی اورتان، پلی استر، پلی وینیل کلراید و … به روش الکترواستاتیک روی سطح ورق پاشیده و با عبور از کوره حرارتی خشک می شوند. معمولاً ضخامت رنگ تشکیل شده روی سطح ورق حدود ۲۰ تا ۲۵ میکرون است.
پ) پوشش رنگ (لایه محافظ رنگ)
پس از خشک شدن سطح رنگی ورق، لایه دیگری از پی وی سی یا اپوکسی روی سطح آن اضافه می شود و با عبور از فر پخته می شود.
در نهایت ورق رنگی تولید شده دارای مقاومت در برابر خوردگی و چکش خواری بالایی بوده و در مصارف مختلف صنعتی و ساختمانی قابل استفاده می باشد. به طور کلی لایه هایی که روی سطح ورق گالوانیزه رنگی کار می کنند عبارتند از فولاد گالوانیزه گرم، فولاد الکترو گالوانیزه، گالوانیوم و آلومینیوم. از خواص ورق های رنگی می توان به پوشش سطحی، مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی و مقاومت در برابر حرارت و رطوبت اشاره کرد.
در خصوص مشخصات ورق رنگی می توان به مواردی مانند ضخامت، عرض و شرایط تولید آن اشاره کرد. واضح است که برند تولیدی تاثیر مستقیمی بر کیفیت و قیمت ورق دارد. در ادامه این موارد را به بیان می کنیم.
ضخامت
ورق های رنگی تولیدی در پاسخ به تحمل بار فشاری یا کششی طراحی نشده اند، بنابراین ضخامت بالایی از آن ها انتظار نمی رود. به طور کلی ضخامت این نوع ورق بین ۰.۲ تا ۰.۷ میلی متر می باشد. هر چه ورق ضخیم تر باشد، قیمت و استحکام آن بیشتر است. لازم است در انتخاب نوع ورق با توجه به کاربرد مورد نظر خود دقت کنید.
عرض
عرض ورق های رنگی تولیدی تمامی کارخانه ها ثابت بوده و فقط ضخامت آن ها متفاوت است. ورق های موجود در بازار در دو عرض ۱۰۰۰ و ۱۲۵۰ میلی متر موجود می باشد. ورق های رنگی عموماً به صورت رول معامله می شوند که وزن هر رول بین ۴ تا ۹ تن است.
شاید این سوال برای شما پیش بیاید که انواع ورق های رنگی چیست؟ قبلاً به ضخامت، رنگ، کاربرد و فرآیند تولید اشاره کردیم. در این قسمت سعی داریم تقسیم بندی را بر اساس اشکال مختلف ورق های رنگی انجام دهیم.
انواع ورق های رنگی به صورت کرکره ای، شیروانی، شادولاین، ذوزنقه ای، طرح پالرمو، سفالی، لمبه، کانکس و سفال ایتالیایی قابل شکل دهی و برش می باشد.
ورق رنگی گالوانیزه دارای مزایای بسیاری از جمله پوشش سطحی، دوام و مقاومت بالا، ظاهر و رنگ متنوع و شکل پذیری و قالب پذیری بالا، نصب سریع و آسان، وزن سبک و ایمنی در برابر زلزله، قیمت مناسب و ضد زنگ می باشد. فولاد، مزایای زیادی از جمله مقاومت در برابر آتش، سازگاری با طبیعت، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت بالا در برابر آب و رطوبت، انرژی و ایمنی، پوشش سطح، مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی و مقاومت در برابر حرارت دارد. علاوه بر این مزایا، مدت زمان تغییر رنگ ورق رنگی در محیط ها و شرایط آب و هوایی مختلف بیشتر از ورق های گالوانیزه معمولی است.
قیمت ورق رنگی مانند سایر ورق های فولادی تحت تاثیر پارامترهای مختلفی است. محصول اساسی کلیه ورق های فولادی تختال می باشد. بنابراین نوسان قیمت تختال در بازار داخلی و خارجی نیز می تواند بازار این ورق ها را متحول کند. قیمت های جهانی از جمله قیمت سنگ آهن بر بازار آهن و فولاد نیز تاثیرگذار است. نرخ ارز، هزینه حمل و نقل، قیمت سوخت و انرژی و … همگی تاثیر مستقیمی بر قیمت ورق های رنگی دارند. بنابراین مصرف کنندگان این محصول باید همواره عوامل موثر بر لیست قیمت ورق های رنگی را به خوبی بشناسند.
ضخامت ورق و برند تولید کننده مهمترین فاکتور در تعیین قیمت ورق رنگی می باشد. ورق های رنگی در بیش از ۱۶ رنگ تولید می شود و شما می توانید سفارش خود را به صورت رول، برش یا کرکره بر اساس نیاز خود دریافت کنید. شاید برایتان جالب باشد ولی قیمت ورق های رنگی در رنگ های مختلف یکسان نیست. دلیل این تفاوت قیمت، تقاضای بیشتر برای برخی رنگ ها نسبت به سایرین است. به عنوان مثال، قیمت ورق رنگی سفید به دلیل کاربرد بیشتر آن از رنگ های آبی، قرمز یا نارنجی بیشتر درخواست می شود. در ادامه با عوامل موثر بر قیمت این ورق ها و پارامتر های مختلف هر کدام آشنا می شویم و مهم ترین فاکتورهای موثر در خرید این ورق ها را بیان می کنیم. شایان ذکر است که قیمت سایر مقاطع فولادی مانند قیمت ورق آهن سیاه نیز تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله نرخ دلار و شرایط اقتصادی و سیاسی کشور تعیین می شود.
قیمت روز ورق رنگی به دلیل تقاضای زیاد آن در بازار به طور مداوم در نوسان است. ورق های رنگی موجود در بازار از تنوع بالایی برخوردار است که باعث شده از نظر قیمت با یکدیگر متفاوت باشند. تنوع در ابعاد یکی دیگر از دلایل این تفاوت قیمت است. به طور کلی ورق های رنگی در ضخامت های ۰.۲ تا ۰.۷ میلی متر و با عرض ۱ یا ۱.۲۵ متر در بازار موجود می باشد. به علاوه کارخانه های مختلف قیمت های متفاوتی را برای ورق های رنگی اعلام می کنند. به عنوان مثال ممکن است قیمت ورق رنگی یک کارخانه نسبت به ورق رنگی کارخانه های دیگر بیشتر باشد، دلیل این امر کیفیت بالای محصولات این کارخانه است. جالب است بدانید که قیمت روز ورق رنگی به نوع رنگ آن بستگی دارد. ورق های رنگی در رنگ های مختلف مانند: سفید، نارنجی، آبی، صورتی، قرمز و … وجود دارد که برای هر یک از این رنگ ها یک کد چهار رقمی به نام کد واقعی تعریف شده است. معمولا ورق های سفید رنگ به دلیل تقاضای بیشتر قیمت بالاتری نسبت به سایر ورق ها دارند.
ورق رنگی یکی از محصولات فولادی است که در دسته ورق های گالوانیزه قرار می گیرد. متناسب با ورق های گالوانیزه تولید شده و با ایجاد یک لایه رنگی به عنوان محافظ بر روی سطح ورق منجر به تولید ورق های رنگی می شود. به طور کلی پس از چربی زدایی سطح ورق گالوانیزه، به منظور افزایش مقاومت ورق در برابر خوردگی و چسبندگی بیشتر، رنگ بر روی سطح فولاد پاشیده می شود. این ورق گالوانیزه را از پوسته پوسته شدن محافظت می کند. این محصول در ۱۶ رنگ مختلف قابل تولید می باشد. به صورت رول، برش یا کرکره با ماندگاری بالا تولید می شود. ورق های رنگی را می توانید به سه روش از شرکت ها تهیه کنید:
پارامترهای مختلفی در تعیین قیمت ورق های رنگی نقش دارند. یکی از مهم ترین پارامترها کیفیت ورق گالوانیزه مورد استفاده در تولید این دسته از ورق های فلزی می باشد. هر چه کیفیت ورق گالوانیزه مورد استفاده در تولید ورق های رنگی بالاتر باشد، کیفیت و قیمت ورق رنگی بالاتر خواهد بود. دومین پارامتر مهم در تعیین قیمت ورق های رنگی، ابعاد ورق رنگی است. ضخامت ورق به شدت در تعیین قیمت آن نقش دارد.
سومین پارامتر مهم، نوع رنگ به کار رفته در این ورق ها و کیفیت آن است. البته برخی از رنگ های به کار رفته در تولید این ورق ها قیمت بالاتری دارند. نکته مهم دیگر در تعیین قیمت ورق های رنگی وزن این دسته از ورق های فلزی است. وزن ورق رنگی به ابعاد آن بستگی دارد.
برای خرید ورق رنگی ابتدا باید کاربرد مورد نظر خود را از خرید ورق رنگی مشخص کنید. در مرحله بعد می توانید نوع و رنگ ورق را بسته به کاربرد آن مشخص کرده و سفارش دهید. کارشناسان حرفه ای در واحد بازرگانی پاسخگوی سوالات شما هستند و می توانند راهنمایی های لازم را در انتخاب شیت رنگی مناسب به شما ارائه دهند.
همانطور که گفته شد میزان تقاضا در بازار یکی از مهم ترین عوامل موثر بر قیمت ورق های رنگی می باشد. علاوه بر این، واردات ورق رنگی از کشورهایی مانند چین، هند، امارات، قزاقستان و همچنین افزایش و کاهش نرخ ارز و دلار، شرایط سیاسی کشور در سالهای اخیر کاهش ارزش پول ملی و … می تواند بر قیمت ورق تاثیر بگذارد. عوامل دیگری مانند کیفیت محصول نهایی، نوع کاربرد، رنگ استفاده شده برای ایجاد لایه محافظ نیز در قیمت ورق نقش اساسی دارند. برای اطلاع از قیمت امروز ورق رنگی با توجه به نوسانات لحظه ای می توانید با تماس با کارشناسان از آخرین اخبار مطلع شوید.
فلزات از جمله عناصری هستند که نقش مهمی در زیر ساخت های زندگی جوامع بشری دارند. ویژگی مشترک اکثر فلزات رسانایی الکتریکی و حرارتی بالا و تغییر شکل آنهاست. یکی دیگر از ویژگی هایی که باعث شده تا انواع فلزات در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند، مقاومت آن ها در برابر سایش است. صنایع مختلفی که از فلزات استفاده می کنند عبارتند از: الکترونیک، ساختمان، خودروسازی، محصولات تزئینی و پزشکی. همچنین فلزات انواع مختلفی دارند از جمله آلومینیوم، چدن، روی، قلع، سرب، آهن، برنز، فولاد و …
چدن و ​​فولاد از آلیاژهای آهن هستند که مهمترین تفاوت آن ها میزان کربن مصرفی در ساختار آنهاست. در فولاد، مقدار کربن به طور کلی کمتر از ۲٪ است، در حالی که چدن بیش از ۲٪ کربن دارد. این مقدار تفاوت کربن باعث شده است که این دو آلیاژ از نظر خواص مکانیکی و فیزیکی تفاوت های زیادی با هم داشته باشند. چدن آلیاژی سخت اما شکننده است، به همین دلیل این آلیاژ برای اهداف ریخته گری بسیار مناسب است و به کمک آن می توان اشکال پیچیده را به کمک قالب تولید کرد. اما فولاد متالیک سخت و مستحکم است، بر اساس میزان کربن، عملیات حرارتی و همچنین وجود عناصر آلیاژی دیگر، می تواند طیف وسیعی از ویژگی ها را داشته باشد. البته لازم به ذکر است که فولاد و چدن دو نام کلی هستند و گروه بزرگی از فلزات آلیاژی به چدن و فولاد معروف هستند.
چدن به گروه خاصی از فلزات اطلاق می شود. همان طور که گفته شد تفاوت اصلی فولاد و چدن که منشأ تفاوت های دیگر این دو آلیاژ است، میزان کربن در ساختار آنهاست. فولاد کمتر از دو درصد و معمولاً کمتر از یک درصد کربن دارد، در حالی که چدن بیش از دو درصد کربن دارد. همچنین چدن علاوه بر کربن دارای مقادیر قابل توجهی عنصر سیلیکون (بین ۱ تا ۳ درصد) است، بنابراین چدن را باید آلیاژی از آهن، کربن و سیلیسیم دانست. این مقدار سیلیکون و کربن در چدن، آن را به یک آلیاژ عالی برای اهداف ریخته گری تبدیل کرده است. تفاوت دیگر فولاد و چدن در دمای ذوب آنهاست. دمای ذوب چدن به دلیل وجود کربن، بسیار کمتر از دمای ذوب فولاد است. چدن سیال تر از فولاد است و کمتر با مواد قالب ریخته گری واکنش نشان می دهد. به دلیل تشکیل گرافیت در حین انجماد چدن مذاب، تغییر حجم فلز از حالت مذاب به حالت جامد کاهش می یابد و امکان تولید ریخته گری های پیچیده تری وجود دارد.
به دلیل شباهت زیادی که ترکیب شیمیایی چدن های غیر آلیاژی با یکدیگر دارند، نمی توان آن ها را بر اساس ترکیب شیمیایی طبقه بندی کرد. به همین دلیل از معیار دیگری برای طبقه بندی چدن استفاده می شود. برای این منظور از نوع تشکیل کربن آزاد در هنگام سرد شدن چدن و ​​شکل آن در ریز ساختار ماده استفاده می شود. بر این اساس، چدن را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:
چدن سفید: کربن اضافی به صورت کاربید آهن ظاهر می شود. در این چدن گرافیت وجود ندارد و مواد فوق العاده سخت و شکننده است.
چدن خاکستری: کربن اضافی به صورت گرافیت و به صورت ورق رسوب می کند. این ورق های پولکی شکل دارای رنگ خاکستری هستند به همین دلیل به آن چدن خاکستری می گویند.
چدن داکتیل: کربن اضافی به صورت گرافیت و به شکل کروی رسوب می کند. این نوع چدن با افزودن منیزیم تولید می شود.
چدن با گرافیت فشرده: کربن اضافی در این نوع چدن با ضخامت زیاد رسوب می کند. این چدن حالتی بین چدن خاکستری و داکتیل است.
چدن چکش خوار: از افزودن منیزیم و سیلیکات آهن به آهن معمولی به دست می آید. در این روش کاربید آهن را با عملیات حرارتی تجزیه می کنند. در نهایت کربن آزاد شده به شکل گرافیت رسوب می کند. این نوع چدن در مقایسه با انواع دیگر، چکش خواری بالایی دارد و خاصیت ارتجاعی به آن اضافه شده است.
عنصر | % چدن خاکستری | % چدن سفید | % چدن مالیبل | % چدن داکتیل |
کربن | ۲.۵ – ۴ | ۱.۸ – ۳.۶ | ۲ – ۲.۶ | ۳ – ۴ |
سلیسیم | ۱ – ۳ | ۰.۵ – ۱.۹ | ۱.۱ – ۱.۶ | ۱.۸ – ۲.۸ |
منگنز | ۰.۲۵ – ۱ | ۰.۲۵ – ۰.۸ | ۰.۲ – ۱ | ۰.۱ – ۱ |
گوگرد | ۰.۰۲ – ۰.۲۵ | ۰.۰۶ – ۰.۲ | ۰.۰۴ – ۰.۱۸ | حداکثر ۰.۰۳ |
فسفر | ۰.۰۵ – ۱ | ۰.۰۶ – ۰.۱۸ | حداکثر ۰.۱۸ | حداکثر ۰.۱ |
واژه فولاد برای آلیاژهای آهنی که دارای وزنی بین ۰.۰۰۲ تا ۲.۱ درصد کربن هستند استفاده می شود. سایر فلزات اغلب در ترکیب فولادهای آلیاژی یافت می شوند. خواص فولاد به درصد کربن موجود در آن و عملیات حرارتی و فلزات آلیاژی در ترکیب آن بستگی دارد. تولید فولاد امروزه نزدیک به ۱۳۰۰ میلیون تن در سال است. فولاد فراگیرترین آلیاژ صنعتی است زیرا عناصر آلیاژی که توسط آهن به دست می آیند از جمله پرفروش ترین مواد در بازار است. از کاربردهای فولاد می توان از آلیاژهای بسیار نرم گرفته تا فولادهای ابزار بسیار سخت و الماس اشاره کرد. بنابراین در فولادها تجزیه و تحلیل و بررسی دقیق مقادیر عناصر آلیاژی بسیار مهم است. کربن مهمترین و مؤثرترین عنصر آلیاژی در فولادها است و بیشترین تأثیر را بر ساختار آن دارد. علاوه بر عنصر کربن، هر فولاد آلیاژی حاوی عناصر آلیاژی دیگری مانند سیلیکون، منگنز، فسفر و گوگرد خواهد بود تا این عناصر در طول فرآیند تولید به شکل ناخواسته در فولاد باقی بمانند. از مهم ترین عناصر آلیاژی دیگری که به فولادها اضافه می شود می توان به کلسیم، سدیم، کروم، نیکل، کبالت، مس، منیزیم، آلومینیوم، مولیبدن، آرسنیک و غیره اشاره کرد.
کلی ترین طبقه بندی فولاد بر اساس میزان کربن عبارتند از:
فولاد نرم: مقدار کربن در فولاد نرم حدود ۰.۲ درصد است. معمولاً از فولاد نرم برای ساخت پیچ و مهره، سیم خاردار، لوله، ورق فولادی و حتی تیرهای فولادی استفاده می شود.
فولاد متوسط: درصد کربن در فولاد متوسط ​​بین ۰.۶-۰.۲ درصد است. فولاد متوسط ​​معمولاً برای ساخت ریل، دیگ بخار و حتی ماشین آلات استفاده می شود.
فولاد سخت: درصد کربن در فولاد سخت بیشتر از فولاد نرم و متوسط ​​است. میزان کربن در این نوع فولاد حدود ۱.۵-۰.۶ درصد است. از فولاد سخت برای ساخت ابزار، مته، فنر، چاقو و چنگال و غیره استفاده می شود.
برای ساخت فولاد از دو روش استفاده می شود. در روش اول از آهن خام استفاده می شود و کربن آن تا حد استاندارد کاهش می یابد و سایر عناصر لازم برای بدست آوردن آلیاژ مورد نظر اضافه می شود. در روش دوم از کوره های قوس الکتریکی استفاده می شود و با ذوب آهن اسفنجی و افزودن عناصر دیگر آلیاژ مورد نظر را تولید می کنند.
فولاد و چدن هر دو آلیاژ آهن هستند که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. آلیاژهای آهن عبارتند از فولاد، فولاد ضد زنگ، فولاد کربن، چدن، آهن و نیکل، آهن و منگنز، آهن و تنگستن. به طور کلی کربن عنصر آلیاژی اصلی اضافه شده به آهن است. اگر مقدار کربن اضافه شده بین ۰ تا ۲/۱۴ درصد باشد فولاد و اگر بین ۲/۱۴ تا ۶/۶۷ درصد باشد چدن نامیده می شود.
تفاوت اصلی فولاد و چدن در انعطاف پذیری و چکش خواری است که در فولاد وجود دارد اما چدن این قابلیت را ندارد و سخت است. مقاومت چدن بسیار بالا است و مقاومت بالایی در برابر سایش نشان می دهد. تفاوت دیگر این است که کربن در فولاد به صورت کاربید آهن است اما در چدن می تواند علاوه بر کاربید آهن به صورت گرافیت نیز باشد. سیالیت چدن بسیار خوب است، در حالی که در فولاد اینطور نیست. این تفاوت ها باعث می شود تا با توجه به نوع کاربرد و ویژگی هایی که این دو فلز دارند در پروژه های مختلف در قسمت های متفاوت مورد استفاده قرار گیرند.
ریخته گری چدن نسبتاً آسان است و مانند فولاد منقبض نمی شود. ریخته گری ساده در چدن آن را در معماری برای سازه های آهنی یا سازه های زینتی مانند نرده ها بسیار مناسب می کند. خاصیت چدن باعث می شود از آن در تجهیزات خیابانی استفاده شود.
یکی از تفاوت های فولاد و چدن مقاومت در برابر زنگ زدگی و خوردگی است. چدن مقاومت بهتری در برابر فولاد نشان می دهد، اگرچه این بدان معنا نیست که چدن به خوردگی حساس نیست. اگر این دو به خوبی محافظت نشوند و رطوبت به آن ها برسد، اکسید شده و سپس تجزیه می شوند. بهتر است برای هر دو فلز از یک لایه رنگ استفاده شود تا دچار این مشکل نشوند و تجزیه نشوند.
تفاوت دیگر چدن و ​​فولاد در قیمت آنهاست. برای تولید فولاد از فناوری سخت و گران قیمت استفاده می شود که فرآیند بسیار پیچیده ای است ، این امر باعث می شود هزینه تولید فولاد بیشتر از چدن باشد. به این ترتیب ریخته گری آهنی که انعطاف پذیر است، معایب زیادی خواهد داشت. چدن داکتیل در کشاورزی، خودروسازی، ساخت و ساز و راه سازی، لوله ها و اتصالات تحت فشار و کاربردهای مهندسی عمومی مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین، یک تفاوت بین فولاد و چدن این است که فولاد گرانتر از چدن معمولی است. علیرغم تغییر پذیری کمتر فولاد و مقاومت کمتر آن در برابر سایش، همچنان دارای مزایایی است که باعث می شود در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
درصد کربن موجود در فولاد و چدن یکی از تفاوت های اصلی این دو آلیاژ است. فولاد کمتر از دو درصد و چدن حدود ۴ درصد کربن دارد. عنصر دیگر در ترکیب چدن که یکی از عناصر اصلی آن محسوب می شود، سیلیکون است. این تفاوت در ترکیب شیمیایی خواص بسیار متفاوتی را برای این فلزات ایجاد کرده است.
به طور کلی شکنندگی چدن بیشتر از شکنندگی فولاد است و به همین دلیل شکستگی به راحتی در چدن اتفاق می افتد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که چدن داکتیل شکل پذیری خوبی دارد.
سختی به مقاومت یک ماده در برابر خراش می گویند. سختی چدن بیشتر از فولاد است. سختی زیاد چدن آن را شکننده می کند بنابراین برای سوراخ کاری مناسب نیست. یکی از راه های تشخیص چدن از فولاد، خراشیدن آن است. با خراشیدن چدن پودر به دست می آید در حالی که خراش دادن فولاد باعث تولید تراشه می شود. این به دلیل نرمی فولاد در مقایسه با چدن است.
مقدار نیروی مورد نیاز برای خم شدن یک ماده، استحکام آن را تعیین می کند. فولاد و چدن هر دو استحکام بالایی دارند. اما اینکه کدام یک قوی تر است قابل بحث است. برخی معتقدند استحکام فولاد بیشتر است و برخی دیگر مقاومت فولاد و چدن را یکسان می دانند. اما باید گفت چدن مقاومت فشاری بالاتری و فولاد مقاومت کششی بالاتری دارد. به عبارت دیگر در مواردی که نیاز به نیروهای کششی باشد از فولاد استفاده می شود. در مواردی که نیاز به مقاومت در برابر نیروهای فشاری دارند نیز از چدن استفاده می شود.
خواص متفاوت فولاد و چدن باعث تفاوت در استفاده از این فلزات شده است. با توجه به خواص آهن و فولاد، کاربردهای خاصی برای هر یک از آن ها تعریف شده است. چدن اغلب در تولید لوله، قطعات مورد نیاز در صنعت خودروسازی مانند سرسیلندر، بلوک سیلندر و دنده استفاده می شود. اما برای فولاد می توان کاربردهای گسترده تری را در بسیاری از صنایع مانند خودروسازی، صنایع غذایی، ساختمان سازی و … در نظر گرفت. یکی از مهمترین کاربردهای فولاد در تولید انواع مقاطع فولادی مانند قوطی، میلگرد، تیرآهن، نبشی و ناودانی، ورق و … می باشد.
چدن ارزانتر از فولاد است، نقطه ذوب پایینتری دارد و میتوان آن را به هر شکلی قالبگیری کرد (زیرا در هنگام سرد شدن منقبض نمیشود). ریخته گری فولاد سخت تر است و قالب گیری نسبی بالاتری دارد. چدن سخت تر از فولاد است و به راحتی می شکند. میرایی بیشتری دارد و صدا و لرزش را جذب می کند. چدن مقاومت فشاری بیشتری دارد و فولاد مقاومت کششی بیشتری دارد.
هر دوی این فلزات به طور گسترده در دنیای امروز مورد استفاده قرار می گیرند و تقاضای زیادی دارند. فولاد در مقایسه با چدن گرانتراست و امروزه در بازار ارزش زیادی دارد. هر دوی این فلزات کاربردهای متفاوتی دارند زیرا هر کدام دارای خواص خاصی هستند. چدن عمدتاً برای ساخت لوله ها، ناودان ها و روکش های منهول استفاده می شود در حالی که از فولاد برای ساخت ابزارهایی مانند چاقو، قاشق، قیچی و سایر مواد استفاده می شود. فولاد تقاضای زیادی در صنعت خودرو دارد زیرا از فولاد برای ساخت مصالح ساختمانی یا قطعات خودرو استفاده می شود. با همه ی تفاسیری که بیان شد فولاد و چدن جزو مهم ترین عناصر مورد استفاده در ساخت و ساز ادوات و اجزای مهم ساختمانی و زیرساخت های شهری می باشند و هرکدام از این دو عنصر با توجه به خاصیت های خاص خود دارای بازار خوبی می باشند و بسته به عرضه و تقاضا قیمت هایشان متفاوت است.
نبشی آهنی است که در انگلیسی به Angle bar معروف است و یکی از پروفیل های کوچک و کاربردی در صنایع مختلف به ویژه ساختمان سازی است. نبشی ها از نظر اندازه، جنس، ظاهر و فرآیند تولید می توانند انواع مختلفی داشته باشند و هر کدام در صنایع مختلف کاربردهای متفاوتی دارند. با توجه به اینکه یکی از مهم ترین عوامل در صنعت ساخت و ساز نبشی است، قیمت نبشی برای افرادی که در این زمینه فعالیت می کنند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در واقع یک نبشی اساس و پایه ی ساختمان محسوب می شود و کسب اطلاعات کافی از مشخصات و قیمت به روز آن می تواند در هزینه های پروژه بسیار صرفه جویی کند.
نبشی ها معمولا به دو صورت نورد گرم و نورد سرد تولید می شوند که با توجه به روش تولید نبشی علاوه بر جنس و کیفیت محصول، نوع محصول نیز متفاوت خواهد بود.
در این روش پس از ذوب مواد اولیه در کوره های قوس الکتریکی، مواد مذاب را در قالب تخلیه کرده، سپس با حرارت دادن صفحات که چکش خواری آن را افزایش می دهد، محصول را از غلتک ها عبور می دهند تا به ضخامت مورد نظر برسد. در نهایت این ورق ها دوباره از بین غلتک ها رد می شوند سپس شکل و فرم نهایی نبشی را که شکل L است، می گیرند. لازم به ذکر است نبشی که با فرآیند نورد گرم تولید می شود، نبشی فابریک نامیده می شود.
در این روش تولید که نسبت به روش نورد گرم متداول تر و آسان تر است، محصول اولیه برای تولید نبشی معمولاً ورق آهن با درجه ST37 می باشد. در این مرحله نورد شدن ورق آهن و عبور مداوم آن از بین غلتک ها، علاوه بر کاهش ضخامت، ورق به تدریج فشرده شده و به شکل L و در نهایت زاویه دار می شود. نبشی که به روش نورد سرد در بازار تولید می شود نبشی پرشین نام دارد که به شکل بال مساوی است ومعمولا ضخامت آن تا 6 میلی متر و طول آن تا 6 متر می باشد.
نبشی ها می توانند کاربردهای زیادی در صنایع مختلف داشته باشند که از مهمترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نبشی یک مقطع فولادی L شکل است که دو بال آن می توانند مساوی (زاویه بال برابر) و نابرابر (زاویه بال نابرابر) باشند. نبشی در دو طول 6 و 12 متری و در ضخامت های 2.5 تا 20 میلی متر در بازار موجود می باشد. از نظر اندازه بال، نبشی ها از 2 تا 10 سانتی متر (20 تا 100 میلی متر) در بازارعرضه می شود. بنابراین نبشی با اعداد 30*4*30 یا سفارشی بازار (3*4) به معنای نبشی با اندازه بال 3 سانتی متر (30 میلی متر) و ضخامت 4 میلی متر است. قیمت نبشی بر اساس طول، سایز، ضخامت و برند سازنده را می توانید در لیست سایت فولاد ۳۶۹ مشاهده کنید و با ثبت خرید، کارشناسان قیمت روز نبشی را به اطلاع شما خواهند رساند.
ممکن است فکر کنید که هرچه ضخامت نبشی کمتر باشد، قیمت واحد ارزانتر است، اما این معیار صحیحی نیست. معمولاً هرچه ضخامت نبشی کمتر باشد، از نظر قیمت واحد گرانتر و از نظر قیمت نهایی ارزانتر است، مثلاً قیمت نبشی ۴ کیلوگرم بیشتر از قیمت ۵ کیلوگرم خواهد بود. اما از نظر قیمت نهایی نبشی ها، نبشی ۵ کیلوگرم به دلیل به دلیل سنگین تر بودن گرانتر می شود. از نظر فرآیند تولید، نبشی به دو نوع فابریک و پرس تقسیم می شود:
هنگامی که از ورق آهن برای تولید نبشی استفاده می شود، به آن نبشی پرسی می گویند. تولید نبشی پرسی با عبور دادن ورق ها از خط تولید و شکل دهی سرد انجام می شود. در هنگام تولید، زاویه داخلی تا حد امکان 90 درجه در نظر گرفته شده است. این نوع نبشی معمولاً دارای بال های مساوی است و از فولاد ساختمانی ST37 ساخته شده است.
نبشی هایی که با فرآیند نورد گرم تولید می شوند نبشی فابریک نامیده می شوند. این محصول با شکل دهی اسلب های گداخته تولید می شود که خواص مکانیکی متفاوتی نسبت به نبشی پرس دارند. همچنین برشکاری، سوراخ کاری و خمش به راحتی انجام می شود. بنابراین نبشی در کاربردهای مختلف به روش های مختلف ساخته می شود. یکی از کاربردهای نبشی که سوراخکاری شده است ساخت قفسه های آهنی برای نگهداری اجناس است.
نبشی ها از نظر ظاهری به دو دسته تقسیم می شوند:
به نبشی هایی که دو بال عمودی آن ها یکی باشد و یک عدد همراه با حرف L درج شود، زاویه بال مساوی نامیده می شود. به عنوان مثال، علامت L300 نمایه ای با بال مساوی و اندازه 300 میلی متر را نشان می دهد.
در برخی موارد نمی توان از نبشی با بال مساوی استفاده کرد به همین دلیل از نوع نابرابر استفاده می شود. این نوع نبشی با استانداردهای ST52، St37، ST44 در بازار موجود است که در نقشه ساختمان با درج سایز هر دو بال در کنار حرف L مشخص شده است به عنوان مثال L 200*300 نمایانگر پروفیل دو بال 300 و 200 میلی متر است.
انواع نبشی ها بر اساس طول بال عبارتند از:
هنگام خرید نبشی متوجه می شوید که قیمت نبشی ۴ متفاوت از سایزهای بزرگتر اعلام می شود. شاید این سوال برای شما مطرح شود که دلیل تفاوت قیمت در سایزهای مختلف چیست. برای پاسخ به این سوال ابتدا باید بدانید که این مقاطع فولادی در سایزهای مختلف از ۳ تا ۱۸ سانتی متر در بازار موجود است. در این بین برخی از سایزها تقاضای بیشتری دارند و البته قیمت نبشی در این سایزها کمی بالاتر تعیین می شود. محبوب ترین اندازه های این بخش فولادی عبارتند از:
قیمت نبشی ۴:
اندازه نبشی (سایز) نشان دهنده ضخامت این مقطع فولادی است. نبشی ۴ سانتی متر یکی از ظریف ترین و پرفروش ترین سایزهای این مقطع استیل می باشد. ضخامت کم آن باعث می شود این قطعه فولادی سبک وزن باشد و از آنجا قیمت نبشی در بازار بر اساس وزن آن اعلام می شود در نتیجه قیمت نبشی ۴ نسبت به سایزهای بزرگ تر مناسب تر خواهد بود.
قیمت نبشی ۵ :
خرید نبشی ۵ روزانه متقاضیان زیادی دارد. این نشان می دهد که این نبشی یکی از سایزهای پرکاربرد در صنایع مختلف است. قیمت نبشی ۵ بر اساس وزن آن تعیین می شود. از آنجایی که سایز ۵ این مقطع فولادی معمولا در پروژه های متوسط ​​و بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد، قیمت نبشی ۵ برای مهندسان از اهمیت بالایی برخوردار است.
قیمت نبشی ۶ :
این سایز ضخیم تر و وزن بیشتری دارد. این مشخصات بر روی قیمت نبشی ۶ تاثیر می گذارد به علاوه استحکام این مقطع فولادی بیشتر بوده و استفاده از آن در پروژه های بزرگ دیده می شود. به همین دلیل بسیاری از افراد فعال در زمینه سخت افزار روزانه قیمت نبشی ۶ را رصد می کنند.
پروژه هایی که در مناطق مرطوب و در معرض آب قرار دارند، به دلیل احتمال خوردگی مقاطع فولادی از جمله نبشی ها، نیاز به استفاده از نبشی گالوانیزه دارند. قیمت نبشی گالوانیزه مانند نوع معمولی آن با نوسانات روزانه بازار آهن در نوسان است. در واقع قیمت انشعاب نبشی گالوانیزه بالاتر از هر شاخه نبشی مشکی است. زیرا این مقطع فولادی برای گالوانیزه شدن باید مراحلی را طی کند و علاوه بر هزینه مصالح گالوانیزه، هزینه سرویس نیز به نرخ آن اضافه می شود.
علاوه بر برند، سایز و نوع، عوامل دیگری نیز بر قیمت نبشی تاثیرگذار بوده و نوسانات آن را به همراه دارد. این عوامل باعث می شود که مثلا قیمت نبشی در عرض یک هفته تغییر زیادی کند. تا جایی که حتی در برخی موارد پیش بینی نوسانات قیمت غیرممکن خواهد بود. نوسانات نرخ دلار از مهمترین این عوامل است. علاوه بر این، قیمت جهانی فولاد خام، نرخ تورم، سیاست های داخلی و جهانی همگی بر قیمت نبشی تاثیر می گذارند. به همین دلیل توصیه می شود قبل از خرید آخرین قیمت آن ها را بررسی کنید تا در هنگام پرداخت فاکتور با مشکل مواجه نشوید. گفتنی است قیمت نبشی همچنین متاثر از میزان عرضه و تقاضا است. یعنی هر گونه افزایش تقاضا از سوی بازار و یا کاهش تولید و عرضه از کارخانه باعث افزایش قیمت این برند می شود.
همان طور که گفته شد نبشی به عنوان یکی از پرکاربردترین پروفیل ها در ساخت سازه ها شناخته می شود. این محصول با عمود کردن دو ضلع بر یکدیگر ساخته می شود. کلمه ی نبشی به این دلیل به این محصول داده شده زیرا بیشتر در گوشه و کنج ساختمان استفاده می شود. نبشی ها بر اساس اندازه های مختلف در انواع مختلف تولید و به بازار عرضه می شوند. معمولا طول نبشی ها ۶ متر است که در اندازه های مختلف بال ۲۰*۲۰، ۳۰*۳۰، ۴۰*۴۰، ۷۰*۷۰ و ۸۰*۸۰ بر اساس میلی متر قابل تولید می باشد. هر وقت بخواهیم نبشی را بر اساس ضخامت معرفی کنیم، آن را ۴*۵۰ نشان می دهند، یعنی نبشی با اندازه بال ۵۰ و ضخامت ۴ میلی متر. هنگام خرید نبشی فاکتورهای زیادی مانند اندازه بال، طول نبشی، میزان ضخامت، کارخانه سازنده و مواد اولیه به کار رفته در آن وجود دارد.
قبل از ثبت سفارش باید نکاتی را مد نظر قرار دهید تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود. اولین چیز تعیین اندازه و ابعاد نبشی مورد نظر است. حتی می توانید وزن آن ها را با کمک جدول اشتال بدست آورید. ضخامت و وزن علاوه بر تعیین کاربرد و مقاومت، قیمت نبشی را تعیین می کند. دومین موردی که باید در نظر بگیرید، درخواست آخرین قیمت نبشی است. فراموش نکنید که حتی در طی دو روز متوالی ممکن است قیمت ها دستخوش تغییرات زیادی شوند. پس حتما آخرین قیمت نبشی (قیمت روز) را از طریق سایت فولاد ۳۶۹ مشاهده کنید و بر اساس آن سفارش خود را تایید کنید. در نظر داشته باشید که پس از استعلام قیمت، خرید خود را به تاخیر نیندازید. از آنجایی که برند روی قیمت نیز تاثیر دارد، قبل از ثبت سفارش کارخانه تولیدی مورد نظر خود را مشخص کنید. به ویژه کیفیت برندهای مختلف متفاوت است و این امر علاوه بر قیمت، تاثیر بسزایی در طول عمر و استحکام این قطعه فولادی خواهد داشت.
در پایان می توانید برای خرید نبشی با بهترین قیمت به وبسایت رسمی فولاد ۳۶۹ مراجعه کنید زیرا قیمت نبشی برای خرید مستقیم از کارخانه بسیار مناسب خواهد بود. معمولا تولیدکنندگان محصولات خود را تنها به صورت عمده و با شرایط خاص به فروش می رسانند که این امر باعث می شود بسیاری از خریداران برای ثبت سفارش با مشکل مواجه شوند. قیمت نبشی به عوامل مختلفی از جمله کاربرد آن، نوسانات بازار داخلی و جهانی مانند ارز و دلار آهن و فولاد، تورم، تحریم و … بستگی دارد و همین امر باعث می شود قیمت آن به صورت روزانه تغییر کند. تمامی این پارامترها و آگاهی از هزینه ها باعث می شود در هنگام خرید نبشی دقت لازم را به کار ببرید و هزینه های نهایی پروژه را تا حد زیادی کاهش دهید. شما می توانید با بررسی قیمت های روز بسته به نیاز خود خریدتان را انجام دهید.